Nare gewoonte

Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik ben begonnen. Al zeker 25 jaar maakte het deel van mijn leven… afgekloven nageltjes. Schaamte voor hoe mijn vingers eruitzien. Altijd handen weggestopt in mijn zakken of onder de tafel, dat is, als ik niet met mijn vingertoppen in mijn mond zat.

Van alles geprobeerd om ermee te stoppen, nagellak met vieze smaakjes, maar je wende snel aan de smaak. Pleisters op mijn vingertoppen, maar dat zag er toch ook niet uit. Sokken om mijn handen als ik voor de televisie zat, maar ook niet echt praktisch. Kunstnagels dan misschien? Nee, zelfs daarop knabbelde ik.

Tot dat ik Jiska tegenkwam, die mij verzekerde dat ze binnen 1 uur af kon helpen van een jarenlange gewoonte. Sceptisch, maar redelijk wanhopig heb ik dan toch een afspraak gemaakt. Geen idee wat ik me ervan moest voorstellen, beetje zenuwachtig, dus al kluivend kwam ik bij de praktijk aan.

Jiska stelde me meteen op mijn gemak. Kopje thee erbij en me vertelde me hoe het werkte en hoe zij te werk zou gaan.

Wat meer ontspannen, ging ik bij haar op de bank liggen en heb me aan haar overgegeven. Wat een ervaring!

Totaal ontspannen, alsof ik nog nooit zo lekker had geslapen, liep ik de praktijk weer uit. En heb niet mee op mijn nagels gebeten!

Af en toe, op een onbewust moment, merk ik dat ik mijn vingers nog steeds naar mijn mond breng, maar ik ben me nu bewust van wat ik doe en weet dat ik niet meer moet bijten.

Het is nu een maand geleden dat ik bij Jiska de praktijk uitliep en gisteravond heb ik voor het eerst mijn nagels moeten vijlen, omdat ze te lang werden!

Ik schaam me niet meer voor mijn handen. En verbaas me nog steeds iedere dag wat een fijn gevoel dat geeft. Hoe trots ik ben op mezelf!

Jiska bedankt!